کودکان دارای ناتوانی یادگیری در یک یا چند مورد از فرایندهای اساسی رشدی و تکاملی از قبیل درک، استفاده از زبان، مهارت های نوشتاری، خواندن، هجی کردن یا انجام محاسبات ریاضی دچار مشکل هستند.
مهمترین ناتوانی‌های یادگیری عبارتند از: ناتوانی در خواندن، ناتوانی در ریاضیات ، ناتوانی در بیان کتبی یا نوشتن .
دانش آموز دارای ناتوانی یادگیری ممکن است برخی از ویژگی‌های زیر را داشته باشد:
از نظر پیشرفت درسی با توجه به سن و هوش ضعیف است.
مشکلات زبانی شامل اختلال زبان درکی و یا بیانی دارد.
به موضوعات مطرح شده پاسخ‌های نامربوط می‌دهد.
هماهنگی چشم و دست ضعیف است.
اعتماد به نفس پایین دارد و در درس انگیزه‌ی زیادی ندارد.
فعالیت‌های درسی را با تأخیر انجام می‌دهد و از تکالیف آموزشی طفره می رود و یا به پایان نمی‌رساند.
فراخنای حافظه ضعیف دارد و مطالب را زود فراموش می‌کند.
در صورت مشاهده هر یک از علائم فوق و یا سایر علائم مشابه، در سنین دبستان یا پیش دبستانی انجام ارزیابی تخصصی ضروری است.
در صورت نیاز به مداخلات درمانی با پیگیری دقیق می توان از مشکلات آموزشی و تحصیلی پیشگیری کرد. علاوه بر این در مورد کودکانی که مشکلی ندارند، با انجام برخی راهکارهای خاص طبق نظر متخصصین، می توان مقدمات پیشرفت تحصیلی و آموزشی آنها را در آینده فراهم نمود.
